حاج محمد امین الحسینی(مفتی اعظم بیت المقدس در خلال جنگ جهانی دوم)1

امین الحسینی در حدود سال 1897 در بیت المقدس متولد شد.......... 

اوایل زندگی

امین الحسینی در حدود سال 1897 در بیت المقدس متولد شد. پسر مفتی معروف محمد طاهر مصطفى طاهر الحسینی که مخالف سرسخت صهیونیسم بود. خاندان الحسینی از زمین داران ثروتمند در جنوب فلسطین و اطراف اورشلیم بودند. از سال 1864 تا 1920 سینزده تن از خاندان الحسینی شهرداران اورشلیم بودند. یکی از اعضای خاندان برادر ناتنی امین الحسینی به نام کامل الحسینی به عنوان مفتی در بیت المقدس خدمت می کرد. در اورشلیم امین الحسینی تحت نظر یک مدرسه قرآن آموخت و در دولت عتمانی مدرسه مقطع دبیرستان رشدیه زبان ترکی را فرا گرفت و زبان فرانسه را در دبیرستان کاتولیکی که توسط مبلغان مذهبی فرانسوی اداره می شد آموخت. او همچنین در مدرسه اسرائیلی (Alliance Israélite Universelle) که توسط یک یهودی غیر صهیونیسم مدیریت می شد به تحصیل پرداخت. در سال 1912 او در دانشگاه الازهر قاهره به طور خلاصه به مطالعه قانون اسلامی زیر نظر رشید ریدا پرداخت. رشید تا زمان مرگش (1935) مربی امین الحسینی بود. اگر چه دفاتر مذهبی را از جوانان به دور نگه می داشتندولی تحصیلاتش در این زمان در حد یک افندی عثمانی بود و او تنها بعد از اینکه به مفتی منصوب شد عمامه به سر میگذاشت. در سال 1913 در سن 16 سالگی الحسینی به همراه مادرش زینب به مکه مشرف شد و به به لقب حاجی رسید! قبل از جنگ جهانی اول او در دانشگاه مدیریت استانبول که سکولارترین نهاد در عثمانی به حساب می آمد به تحصیل می پرداخت.

   

جنگ جهانی اول

با وقوع جنگ جهانی اول در سال 1914 ، الحسینی در کمیسیون ارتش عثمانی بعنوان افسر توپخانه پذیرفته و در تیپ چهل و هفتم در داخل و اطراف شهر ازمیر مستقر شد. در نوامبر 1916 او به دلیل مشکلات جسمانی از ارتش بیرون آمد و به اورشلیم بازگشت. او دوره نقاهت بیماری اش را یک سال بعد زمانی که شهر توسط انگلیسی ها تصرف شده بود پشت سر گذاشت. ارتش بریتانیا و شریفیان به همراه 500 تن از اعراب فلسطینی داوطلب ، فتح و کنترل عثمانی ، فلسطین و سوریه را در 1918 در کنار سربازان یهودی به دست گرفتند.در طول شورش اعراب ، الحسینی بعنوان یک افسر شریفیان برای خدمت به فیصل بن الحسین بن علی ال هاشمی(اولین پادشاه عراق و بنیانگذار سلسله هاشمی) به خدمت ارتش در آمد. او این وظیفه را پس از عضویت در دولت نظامی بریتانیا در اورشلیم و دمشق برعهده گرفت. گزارش پلین پس از جنگ اشاره داشت که افسر عضو ارتش انگلیس کاپیتان سی . دی برانتون ، الحسینی را یافت ، کسی که با او همکاری کند طرفدار انگلیس و عملی همسو با سیاست های آن انجام داده است ، و از طریق انتشار جزوات دفتر جنگ ، وعده صلح و رفاه تحت حکومت بریتانیا داده شد. افرادی که استخدام میشدند باید این مسئله را درک میکردند که آنها برای یک عقیده و نهضت ملی مبارزه و برای آزادی کشور خود از ترک تلاش و جهاد کنند. همه چیز در اوایل زندگی او این نکته را نشان میدهد که او بسیار جاه طلب بوده است ،همچنین وی به کار در دفتر مذهبی و منابع مشترک با کسانی که ناسیونالیست عرب بودند, پرداخت.
نکته ی جالب توجه در خصوص جنگ جهانی اول این است که وقتی عثمانی علیه انگلستان وارد نبرد شد سران انگلیس متوجه شدند به هیچ وجه نمیتوانند در برابر سربازان پر تعداد این کشور مقاومت کنند چرا که آلمانها خود به تنهایی حریف قدرتمندی به حساب می آمدند. به همین دلیل انگلستان تصمیم گرفت عثمانی را با پنبه سر ببرد از این رو نمایندگان و جاسوسهای انگلیسی سران عرب را علیه پادشاه عثمانی شوراندند. در آن زمان کشورهای سوریه ، فلسطین بخشهایی از عراق و.. همگی جزو قلمرو بزرگ عثمانی بودند و با آغاز جنگ جهانی دوم و ورود عثمانی به جمع متحدین ، قبایل عرب علیه پادشاهی عرب قیام کردند و عثمانی از داخل از هم پاشید و اکثر نیروهای نظامی این کشور مشغول جنگهای داخلی شدند. پس از جنگ جهانی اول و با پیروزی انگلستان ، اعراب منطقه متوجه ی کلاه بزرگی شدند که بر سرشان گذاشته شده. آنان پیروز جنگ بودند و عثمانی را از بین بردند ولی انگلیس و فرانسه عثمانی را بین خود تقسیم کردند. لبنان و سوریه به انگلستان رسید و عراق و اردن را فرانسه تصاحب کرد. در این میان فلسطین به عنوان منطقه ی تحت نظارت بین المللی قرار گرفت. حاج امین الحسینی در سوریه مبارز ه ی خود را علیه ی انگلستان و مهاجرت یهودیان به فلسطین آغاز نمود.

نخستین فعالیت های سیاسی

در سال 1919 ، الحسینی در کنگره ای پان سوریه ای که در دمشق برگزار شده بود شرکت کرد و حمایت خود را به امیر فیصل پادشاه سوریه نشان داد. در آن سال الحسینی شعبه طرفداران انگلیسی اورشلیم که بر پایه باشگاه عربی ( آل نادی آل عربی) که بعد ها به باشگاه ادبی (آل مانتادا ، آل عربی) شناخته شد ، که آن مکانی برای رقابت بر نفوذ افکار عمومی بود تاسیس کرد و بعد از اندکی ریاست آن را بر عهده گرفت . در همان زمان الحسینی مقالاتی در باب سوریه الجونوبیا ( سوریه جنوبی نوشت.)
این مقاله در سپتامبر سال 1919 توسط وکیل محمد حسن البودایی منتشر و توسط عارف العارف ویرایش شد هر دو شخص از اعضای برجسته آل نادی عربی به حساب می رفتند.
الحسینی یک حامی قدرتمند در دوران کوتاه پادشاه عربی سوریه که در مارس سال 1920 تاسیس شده بود به شمار میرفت . علاوه بر حمایت های الحسینی به سیاست های پان عربی شاه فیصل اول وی تلاش های زیادی برای بی ثبات کردن سیاست های حکومت انگلیس در فلسطین انجام داد که بخشی از پادشاهی عرب حتی اگر هیچ قدرتی در واقعیت اعمال نشد با این حال تاثیرات خود را بر جا گذاشت . در طول یک سال فعالیت نبی موسی در صفوف اورشلیم در آوریل 1920 ، شورش های خشونت امیزی در اعتراض به اجرای اعلامیه بالفور که حمایت از استقرار یهودیان در فلسطیت بود ایجاد گشت . در طول این اعتراض ها خسارات زیادی به اموال و زندگی یهودیان وارد شد . الحسینی سپس با معلمی در مدرسه رشیدیا در نزدیکی دروازه هیرودیس در بیت المقدس که با سخنرانی التهابی جمعیت اعراب را تحریک کرده بود متهم شناخته شد و به صورت غیابی به 10 سال زندان توسط دادگاه نظامی محکوم شد . از آنجا که در آن زمان هر دو به سوریه فرار کرده بودند پس از مدتی کوتاه توسط خایم وایزمن و کلنلی از ارتش بریتانیا مورد حمایت و اعلام حکم قرار گرفتند و سخنرانی تحریک آمیز آنها را برای نشان دادن اینکه جمعیت اعراب وجود یک یهودی را قبول نخواهد کرد نعبیر کردند . این ادعا هرگز ثابت نشد .
پس از شورش های ماه آوریل رقابتهای سنتی بین الحسینی و قبیله ی نشاشیبی رخ داد که باعث به وجود آمدن شکافی بسیار عظیم بین مسلمانان منطقه شد. این تفرقه ی به وجود آمده کاملا به ضرر ناسیونالیسم فلسطین عمل کرد اما بر طبق گفته های سر لوئیس بولز(یکی از مشاوران نظامی انگلیس در فلسطین) با به وجود آمدن رخنه های عظیم بین مسلمانان, فرمانده های صهیونیست با حمایت انگلیسی های مستقر در منطقه با فشار آوردن بسیار توانستند شهردار اورشلیم “موسی کاظم پاشا الحسینی” را برکنار نمایند. در این حادثه فرمانده ی نظامی شهر اورشلیم که یک سرهنگ انگلیسی به نام استورز بود با تهیه ی گزارشی عنوان کرد موسی کاظم پاشا الحسینی در تظاهرات ماه مارس شهر اورشلیم حضور داشته است و بدون هیچ توضیح بیشتری وی را از سمتش اخراج کردند. صهیونیستها با تحریک انگلیس توانستند راغب ال ناشاشیبی را که اتفاقا یکی از سران قبیله ی ناشاشیبی نیز بود به عنوان شهردار جدید شهر اورشلیم انتخاب نمایند.این اقدام کینه ها و تفرقه های بین مسلمانان به خصوص گروه الحسینی و قبیله ی صهیونیست زده ی نشاشیبی را افزایش داد.
تا پایان سال 1920 الحسینی تلاشهای خود را بر روی ایدئولوژی سوریه ی بزرگ و پان عربیسم متمرکز ساخت. فلسطین که به عنوان سرزمین مقدس مسلمانان شناخته میشد به عنوان استان جنوبی به سوریه متصل میگشت و کشورهای کوچک و جدا از هم عربی منطقه نیز با سوریه یکی میشدند. چنانچه این طرح عظیم عملی میشد کشورهایی مانند اردن, لبنان, فلسطین و اراضی فلسطینی تحت تملک یهودیان صهیونیست به کشور سوریه متصل میشدند و دمشق نیز قرار بود به عنوان پایتخت این کشور اسلامی متحد در مرکزیت قرار گیرد.برای عملی کردن این طرح قوای مسلمان از سوریه به سمت فلسطین حرکت نمودند تا با بیرون راندن یهودیان, فلسطین را به سوریه الحاق نمایند. در این مقطع زمانی یهودیان بین المللی صهیونیست با درخواست کمک از کشور فرانسه آنها را ترغیب به مداخله ی نظامی محدود نمودند در اواخر سال 1920 نیروهای فرانسوی در گذرگاه مایاسالون به قوای مسلمان برخوردند و در نبرد شکل گرفته مسلمانان به سختی شکست خورده و عقب کشیدند. فرانسوی ها در کنفرانس هیفا در سال 1921 مقامات فلسطینی را از داشتن هرگونه ارتباط با کشور سوریه منع نمودند و طرح سوریه ی بزرگ با شکست مواجه شد و کشور فلسطین ارتباطات سیاسی خود را با سوریه به حداقل ممکن رساند این عمل نیز به ناسیونالسم فلسطین بسیار صدمه زد.
حاج امین الحسینی مانند تمام افراد معتقد گروهش با تلاشهای مستمر و تبلیغات بسیار توانست تا سال 1923گروه های مخفی قدرتمندی چون آل ایخا, آل عفاف و.. را تشکیل دهد. همچنین تسلطش بر گروه های اجتماعی و سیاسی سوریه بسیار افزایش یافته بود. مخصوصا ژاندارمری شهر به گونه ای شده بود که همواره علیه انگلیسی ها عمل میکرد. وی به مبارزه علیه ی مهاجرت یهودیان به فلسطین پرداخت و گروه های مبارزش, هم با یهودیان و هم با انگلیسی ها مبارزه میکردند. هدف الحسینی قطع مهاجرت یهود و برقراری ارتباط با مبارزین فلسطینی بود تا بتوانند دار الاسلام که ترکیبی از کشورهای سوریه و فلسطین بود را تشکیل دهد. اقدامات الحسینی در این سالها تاثیرات بسیار مثبتی بر اتحاد دوباره ی مسلمانان منطقه داشت و این زنگ خطری بود برای سران صهیونیست که سعی در تشکیل سرزمین موعودشان را داشتند…

مفتیه ی اورشلیم

همانطور که اشاره شد حاج امین الحسینی به دلیل انجام یک سخنرانی محرک در بیت المقدس محکوم به 10 سال زندان شده بود اما وی به همراه همکار خود به سوریه ی گریختند. بعد از مرگ برادر ناتنی امین الحسینی ، کامل الحسینی در مارچ 1921 سر هربرت ساموئل کمیسر عالی بریتانیا امین الحسینی را مورد عفو قرار داد. او و چندین عرب دیگر قبل از اینکه محاکمه صورت بگیرد فرار کرده بودند بنابراین از عفو عمومی محروم شده بودند. انتخابات بعد از آن برگزار شد و چهار کاندیدا برای دفتر مفتی بالا آمدند الحسینی حداقل تعداد رای را بدست اورد و سه نامزد خاندان النشاشیبی عنواین اول را بدست آوردند. با وجود این، ساموئل مشتاق بود که بین خاندان الحسینی و النشاشیبی تعادلی هر چند ساختگی به وجود آید.بریتانیا یک سال پیش موسی الحسینی را برکنار و راغب النشاشیبی را به عنوان شهردار اورشلیم منصوب کرد. سپس آنها برای انتقال خاندان الحسینی از خطر و برای جبران اعتبار این خاندان تصمیم گرفتند یکی از آنها را به مقام مفتی منصوب کنند و حمایت کردن از خاندان النشاشیبی و شیخ حسام جارالله پرداختند اما به صورتی که النشاشیبی قدرت پیشتاز داشته باشد و شیخ حسام جارالله عقب نشینی را برگزیند. به صورت اتوماتیک امین الحسینی به مقام سوم ارتقا یافت که تحت قانون عثمانی اجازه میافت تا واجد شرایط دریافت مقام مفتی باشد و همین شد که ساموئل او را به عنوان مقام مفتی برگزید. مفتی مقام نخستینی بود که الحسینی دریافت کرد. اما سال بعد وقتی شورای مسلمانان تشکیل شد الحسینی خواستار دریافت عنوان مفتی اعظم شد که از قبل وجود داشت.
در سال 1922 ، الحسینی به عنوان رئیس شورای عالی مسلمانان انتخاب گشت. این شورا درسال 1921 توسط ساموئل بنیانگذاری شده بود.
ماتیوس استدلال میکند که بریتانیا ویژگی ها و مشخصات الحسینی را بعنوان یک ناسیونالیست عرب تاثیرگذار و فرزند یک خانواده نجیب اورشلیم شناخته است و آنها میدانند او شخصی به دنبال کسب منافع بیشتر می باشد و در حال حاضر منافع خود را با کسانی از دولت انگلیس همراستا کرده و درنتیجه نیازمند کنترل و بررسی بیش از پیش است.
شورای کنترل کننده صندوق وقف بودجه ، ارزشی معادل سالانه ده ها هزار پوند را در بر میگرفت و ارزشی بالغ بر 50,000 پوند داشت اما در مقایسه با 600,000 پوند بودجه سالانه آژانس یهود ارزش و مبلغ بسیار کمی تلقی میشد بعلاوه این موارد الحسینی کنترل دادگاه های اسلامی در فلسطین را برعهده داشت و درکنار دیگر وظایف ، به آموزش معلمان و واعظان مشغول بود.
بریتانیا در ابتدا خط و مشی انتصاب عادلانه برای شورای عالی مسلمانان بین الحسینی و حامیان آنها و نشاشیبی و قبایل متحد آنها را پیش گرفت.شورای عالی مسلمانان تا قبل از این دگرگونی ساختار بیشتر به سازش و مدارا با یهودیان میپرداختند و بصورت سالیانه از آژانس یهود کمکهای مالی دریافت می کرد.
درطول بسیاری از دوره قیومیت دولت بریتانیا(بنابر حکم جامعه ملل بصورت قانونی امپراطوری عثمانی مجبور به واگذاری فلسطین به بریتانیا شد) ، مشاجره و دعوا بین دو حزب مهم و تاثیر گذار آسیب جدی به یگانگی و اتحاد اعراب فلسطینی زد.
در سال 1936 ، برای از بین نرفتن زحمات و دستاوردها و اجرای سیاست های هماهنگ ، گروهی از اعراب فلسطینی اقدام به ساخت و ایجاد گروهی پایدار و اجرایی ، ارگان شناخته شده بعنوان “کمیته عالی اعراب” تحت ریاست الحسینی نمودند.

حرم شریف و دیوار غربی

شورای عالی مسلمانان به همراه رئیس آن ، الحسینی که خود را به عنوان نگهبان یکی از سه مکان مقدس اسلام میدانست کمپینی بین المللی در کشورهای اسلامی برای جمع آوری بودجه مورد نیاز و لازم به منظور ترمیم و بهبود حرم شریف یا معبد کوه و به خصوص احیای مساجد منجمله مسجد الاقصی که مهمترین مکان مقدس یهودیت به شمار می رود ، راه اندازی کرد . با توجه به غفلت دوران عثمانی برای نگهداری و حفظ مکان ها ، کل مساحت این اماکن مشمول بازسازی و مرمت قرار گرفته شد . مسجد الاقصی از دیرباز به عنوان مهم ترین مکان مقدس مسلمانان به شمار می آمد که در بدو اسلام قبله ی مسلمانان جهان نیز به شمار می آمد و شهر اورشلیم نیز مقدس ترین شهر مسلمانان بود تا اینکه حضرت محمد(ص) قبله ی مسلمین را به کعبه تغییر داد به این وجود اورشلیم و مسجدالاقصی از مهمترین مکان های مذهبی مسلمین جهان بود و الحسینی تصمیم داشت با بازسازی اسلامی آن شهر اورشلیم را به عبادتگاه مسلمین و نه یهودیان تبدیل سازد. در همین راستا الحسینی یکی از سرشناس ترین معماران ترکیه ای به اسم “میمار کمالدین” را به اورشلیم فراخواند و ارشد معماران کاتولیک “تاتام ریچموند” را نیز به گروه بازسازان حرم آورد. تحت نظارت ریچموند معمار ترکی توانست با جلب وی به احیای هنر صنعتگری مانند موزاییک ، شیشه کاری ، صنایع چوبی ، صنایع آهنی و … بپردازد و از آن ها به عنوان محرکه ای برای احیای هنر بهره ببرد.
تلاشهای شدید الحسینی برای تبدیل کردن حرم مقدس به سنبل ناسیونالیسم فلسطین و پان عربی برای جلب حمایت اعراب صورت گرفت تا باعث کاهش مهاجرت یهودیان به اورشلیم گردد. الحسینی مدعی بود که صهیونیست ها در صدد نابودی مسجد الاقصی و ساخت معبد مقدس خودشان هستند و قصد دارند تمامی اعراب منطقه را بیرون رانده و با ساخت دیواری معبد و شهرک های خود را از مسلمین جدا سازند امروزه بر این امر واقفیم که ادعای الحسینی در آن زمان کاملا درست و به جا بوده است. نخستین رئیس خاخام های یهودی فلسطین یعنی آبراهام آیساک کوک با تمام تلاش خود سعی داشت تمامی صحن مسجد الاقصی یا معبد کوه را به تملک یهودیان در آورد وی برنامه ی تخریب حرم و ساخت معبدی مقدس به مانند معبد حضرت سلیمان را در ذهن می پروراند. صهیونیست ها در تلاش بودند با ساخت معبد و انتقال یهودیان جهان به فلسطین سرزمین موعود خود اسرائیل را بنا کنند. تلاش های دو گروه مسلمین و یهودیان کاملا در تضاد با هم بود و هر از چند گاهی خشونت در درگیری ها به اوج خود میرسید. از طرفی طبق مقررات عثمانی که در سال 1912 تصویب شده بود مسلمانان حتی حق تغییر در ساختار در بیت المقدس را نداشتند اما متوانستند به عبادت در آن بپردازند. این در حالی بود که از سال 1914 یهودیانعلاوه بر اینکه آزادانه در بیت المقدس عبادت میکردند این اجازه را داشتند که در ساختار و بنای آن تغییرات ایجاد کنند.البته با اعتراض های مسلمانان هیچگاه تغییرات بزرگی در بنای حرم داده نشد اما این تنش های نهفته سرانجام در سال 1928 بصورت خشونتباری میان مسلمانان و یهودیان خود را نشان داد.

شورای عالی مسلمانان عربی ضد بریتانیا در سال 1929 فلسطین

شورش های سال 1929 فلسطین

در دهم ماه آگوست سال 1928 ، مجلس موسسان به همراهی فرانسه زمانیکه آماده و خواستار برای اتحاد با فلسطین تشکیل شده بود به سرعت منحل و به آینده موکول شد . الحسینی و عبدالهادی طی ملاقاتی با ملی گران سوری بیانیه مشترکی برای دولت تحت پادشاهی پسری از ابن سعود انجام دادند . در روز بیست و ششم ، با اتمام باز سازی و مرمت مسجد الحرام جشن و تجمل بزرگ با حضور نمایندگانی از سوی کشور های مسلمان و برخی از سرانی که در تامین مالی همراهی کرده بودند برگزار گردید . 
یک ماه بعد پس از انتشار مقاله ای در مطبوعات یهودی مبنی بر خرید و تخریب خانه ها در مراکش برای بهبود دسترسی زائران به سرعت در بیست و سوم سپتامبر یوم کیپور ماموران انتظامی موظف به جدا کردن زائران مرد و زن توسط کشیدن دیوار در اطراف محل شدند . در این حین با شکایت و اقدامات دبیر کل به دولت فلسطین, برنامه ی جدا سازی زائران مرد و زن از یکدیگر توسط پاسبانان بریتانیایی حذف شد . در اعتراض به اتهامات صهیونیست ها مبنی بر استخدام افرادی نامتانسب برای به کار بردن زور و شدت برخورد با زائران یک اعتراض سراسری در خارج از کشور بر پا شد . تظاهرات یهودیان در سراسر جهان در اعتراض به کشیدن دیوار در برابر بریتانیا با اعمال خشونت مواجه شد سپس شورای ملی یهودیان از دولت بریتانیا سلب مالکیت کشیدن دیوار برای یهودیان را خواستار شد . در پاسخ به خواستار و اقدامات یهودیان کمیته حفاظت مسلمانان تظاهرات بزرگی در میدان الاقصی در اعتراض به اعمال انجام شده به راه انداختند که اختلافات و حجم تظاهرات بسیار زیاد گشته بود و نیز خشم مسلمانان را در بر گرفت .پس از مذاکرات شدید سازمان صهیونیستی ضمن تکذیب هیچ کونه قصد و حقی از حرم شریف خواستار سلب مالکیت دولت واقدامات تخریبی بود . در قانون سال 1924 اجازه سلب مالکیت اموال به بریتانیا داده شده بود و جامعه مسلمان از وجود چنین اختیاری واهمه داشتند پس از بررسی های طولانی در 11 سپتامبر سال 1928 بیانیه ای در این راستا ایراد شد.
بعد از نامزدی در کمیساری عالی ، سر جان چانسلور در دسامبر 1928 بر لورد پلومر پیروز شد . سوالی که مورد بررسی قرار گرفت ، در فوریه 1929 نظریه حقوقی فراهم کردن اختیار اجباری و توانایی به مداخله در داخل قدرت بود برای اطمینان از حقوق یهودیان به اینکه دسترسی به عبادت کردن در صحن حرم را داشته باشند. الحسینی برای توضیح دادن در مورد وضعیت قانونی موجود درباره دیوار او را تحت فشار قرار داد. چانسلور در فکر تعضیف شورای مسلمانان و تخریب اقتدار الحسینی به وسیله ایجاد دفتری از انتخابات مفتی بود وی امید داشت بتواند جایگاه الحسینی را به عنوان مفنی اورشلیم به خطر بیاندازد و وی را با شخصی وابسته به یهود و بریتانیا جایگزین نماید. با وجود هشدارهای الحسینی بابت حوادث احتمالی جشنواره موسی نبی از آپریل سال قبل بدون حادثه برگزار شده بود. چانسلور در فکر قدرت بود ولی نقشه های خود را رو به نابودی می دید و پس از رایزنی با لندن پذیرفته بود که در 6 می کاملا در مقابل الحسینی خلع سلاح شده بود و دیگر برنامه ای نداشت. الحسنی در مقابل تمام کارشکنی های نمایندگان انگلیسی تنها سعی میکرد حرم شریف را به عنوان یک سنبل برای مسلمین حفظ نماید و تمام ظواهر اسلامی در آن را از گزند تخریب یهودیان مصون دارد. در مقابل یهودیان خواستار آوردن اشیاء مقدس خود به سحن حرم بودند. چانسلور از الحسینی خواست تا صبور باشند و الحسینی پیشنهاد داد در مرحله ی نخست ساخت دیوار غربی توسط یهودیان باید متوقف شود و در گام بعدی آنها هم حق آوردن اشیاء مقدس برای یهودیان به رسمیت خواهند شناخت. تغییر دولت بریتانیا در ماه ژوئن باعث یک پیشنهاد جدید شد: هم یهودیان و هم مسلمین میتوانند اشیاء دینی و مقدس خود را به حرم بیاورند منوط به اینکه بتوانند از طرف مقابل مجوز بگیرند. چانسلور به مسلمانان اجازه داد کار تریمیمی خود را از نو آغاز کنند در حالی که بیشتر شکایت یهودیان این بود که شورای مسلمانان چیره شدن مراسم ذکر های خشن در نزدیکی دیوار را متوقف کنند. او همچنین نمایندگان صهیونیست خواست تا از پر کردن روزنامه خود را با حمله به دولت و مقامات مسلمان خودداری کنند. چانسلور سپس عازم اروپا شد که در کمیسیون اجباری مناقشه و کنکاش شرکت نماید.

دیدار حاج امین الحسینی، مفتی قدس با شخصیت های دینی مسیحیت- 1930میلادی

شورشها

همراه با صدراعظم کمیسیون صهیونیستی او و رهبر آن سرهنگ فردریک کیسچ به زوریخ رفتند.
کنگره صهیونیستی با حضور ” زف جابوتینسکی” ، کار SMC (مجلس اعلای عرب) را بطور مجاز از سرگرفت، اهل حرم نیز تنها با اعتراض مطبوعات یهودی مواجه شدند.
دولت به سرعت در حال انتشار قوانین(گزارشات) جدید در 22 ژوئیه بود ، با یک خطای جدی در ترجمه (اشتباه تایپ) گزارش صهیونیستی سوخت ، تفکرات به سمت توطئه علیه حقوق یهودی پیش رفت.
تظاهرات عمومی مردم در لندن منجر به صادرشدن بیانیه توسط یکی از اعضای کمیسیون صهیونیستی شد و در آن عنوان داشت که حقوق یهود به درستی رعایت نشده و از وضع فعلی بیشتر باید باشد. به احتمال زیاد این یک توطئه ی از پیش طراحی شده توسط یهودیان بود که با همان اشتباه به اصطاح چاپی در گزارش صادر شده ی صهیونیستی آغاز شد.
خبر آن به کنگره زوریخ رسید و بنابرآن در ایجاد آژانس یهود در یازده اوت ، وحدتی درمیان صهیونیست ها و جامعه یهودی جهان به وجود آورده بود درنتیجه این قضایا باعث افزایش سرمایه گذاری یهودیان در فلسطین تحت قیومیت بریتانیا شد.
15 آگوست سالروز یادآوری تخریب معبد اورشلیم بود ، یهودیان قصد داشتن در این عید مذهبی خود به راهپیمایی و برگزاری مراسم مذهبی بپردازند.جنبش تجدید نظر بتار با وجود درخواست Pinhas Rutenberg در 8 اوت ، نماینده عالی رتبه هری لوک را برای جلوگیری از شرکت اعضایی از تل آویو در مراسم بزرگداشت مذهبی قرار داد.

Pinhas Rutenberg

هری لوک

کیسچ ، تظاهرات یهودیان در بیت المقدس را ممنوع کرده بود. پس از آن جنبش بتار برای جوانان ترتیب اجرای یک مراسم ملی گرایی ویژه با آواز سرود ملی رژیم صهیونیستی(اسرائیل) ، برافراشته شدن پرچم رژیم صهیونیستی(اسرائیل) و فریاد شعار “دیوار همگی ما” را داد. روز بعد مصادف با سالگرد تولد پیامبر اسلام ، محمد بود. 
پس از انجام آیین مذهبی مسلمانان ، افرادی کتاب مقدس مسلمانان را پاره کردند ولی به دیوار ندبه صدمه ای نزدند ، سه یهودی اغتشاشگر از آنجا خارج شدند. لوک اذعان داشت که الحسینی وظیفه داشت تا تمام تلاش خود را برای جلوگیری از اغتشاش و نگهداری حرم انجام دهد اما توان انجام آن را نداشته است. یهودیان شورش را آغاز کرده بودند و این نماینده ی عالی رتبه (هری لوک) قصد داشت تمام گناه شورش گران را بر گردن الحسینی بیاندازد.
در 17 آگوست در جریان یک بازی فوتبال یک پسر یهودی توسط اعرب کشته شد و در مقابل یهودیان فلسطین یک جوان عرب را تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار دادند. گروه های ضد هاشمی به جریان افتاده بودند و نیروهای الحسینی در حال شوروش کردن علیه فرانسوی ها بودند. الحسینی برای خود و آونی الهادی درخواست ویزا نموید تا به کشور سوریه برود قصد وی از رفتن به سوریه ی ملاقات با فرمانده ی نیروهای ضد فرانسوی بود. از این رو فرانسویان با صدور ویزا برای الحسینی مخالفت کردند و روزنامه های صهیونیستی الحسینی را به تشکیل گروه های مسلح ضد فرانسوی و ضد یهودی متهم کردند. شایعه پراکنی در میان گروه های مردمی رواج یافته بود. در میان یهودیان شایعه شده بود که اعراب منطقه قصد کشتار یهودیان مهاجر را دارند و نیروهای فرانسوی-انگلیسی همواره در حالت آماده باش به سر میبردند. یهودیان برای آوردن نیروهای اروپایی هزینه های سنگینی را متحمل میشدند و در مقابل نیروهای مسلمان نیز همواره در حالت آماده باش بودند تا جلوی هجوم احتمالی نیروهای فرانسوی-انگلیسی را بگیرند. در تاریخ 21 آگوست یهودیان فلسطینی مراسم تشییع جنازه ی بزرگی برای پسر یهودی کشته شده ترتیب دادند و صدها یهودی در خیابان ها با دادن شعار به راه افتادند. پلیس فلسطین با مسدود کردن راه ها مانع ادامه ی حرکت یهودیان به سمت قسمتهای عرب نشین شهر شد و در نتیجه شرکت کنندگان در تشییع جنازه از بیراهه و روستاها به سمت گورستان به راه افتادند. این تشییع جنازه با مشایعت اعراب با درگیری های لفظی و فیزیکی محدودی همراه شد. نمایندگان یهودی و مسلمان تصمیم گرفتند با صدور و امضای بیانیه ای اوضاع مشوش فلسطین را آرام نمایند. در این بیانیه ی جمال الحسینی و آونی الهادی متذکر شدند که به شرطی حقوق یهودیان دیوار غربی را به رسمیت خواهند شمرد که یهودیان نیز حقوق مسلمین را به رسمیت بشناسند. نماینده ی صهیونیست ها در این مذاکرات “اسحاق بن زوری” پارامترهای بیانه را کمتر از حد انتظار یهودیان خواند و با خودداری از امضای آن, ادامه ی گفت و گو ها را به هفته ی آتی موکول کرد.
در روز جمعه 23 آگوست مصادف با جشن Mea Shearim که در آن یهودیان به خانه ی همسایه های خود میروند و خوش میگذراند دو یا سه عرب یه دست نیروهای صهیونیست به قتل میرسند. از آنجایی که مسلمانان نیز برای برپایی نماز جمعه در مساجد جمع شده بودند با شنیدن خبر کشته شدن چند جوان عرب به خیابانها ریختند. مردم مسلح به چوب و چاقو و سنگ که از روستاهای اطراف برای برپایی نماز جمعه به بیت المقدس آمده بودند برای انتقام جویی به یهودیان شهر حمله ور شدند و یک شورش خیابانی بزرگ شکل گرفت. بر پایه ی منابع غیر موثق خود الحسینی این شورش را رهبری میکرد و در آن روز بسیج مردمی تشکیل داد. الحسینی پلیسهای اطراف مسجد الاقصی را تقویت نمود و به آنان متذکر شد که خرابکاران یهود نباید وارد حرم شده و به آن خسارتی وارد کنند. بخشی از درگیری ها در منطقه ی جفا علیه ی نیروهای شیخ مظفیر انجام شد و بخشی دیگر توسط مسلمانان در محله ی یهودیان و در جشن Mea Shearim صورت گرفت.در درگیری های خشونت بار اورشلیم که با زدو خورد های مرگبار و آتش سوزی همراه بود 135 یهودی و 136 عرب کشته شدند و همچنین تعداد زخمی های طرفین بیش از 550 نفر گزارش شد.

منبع:www.NAZICENTER.IR