با استعفای ویلهلم و خروج او از کشور ، امپراتوری آلمان (همچنین پادشاهی پروس) به آخر خط رسید. ۲۰۰ سال سلطنت خاندان هوهنزولرن با وقوع جنگ جهانی اول پایان پذیرفت.
ویلهلم دوم آخرین قیصر (امپراتور) تاریخ آلمان است. او که در سال.... ویلهلم دوم آخرین قیصر (امپراتور) تاریخ آلمان است. او که در سال ۱۸۸۸ با مرگ پدرش به سلطنت رسید ، در ۱۹۱۸ میلادی پس از شکست آلمان در جنگ جهانی اول ، از کشور گریخت و تا پایان عمرش در هلند در تبعید زیست.
زمان و مکان تولد : ۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ در شهر برلین
زمان و مکان مرگ: ۴ ژوئن ۱۹۴۱ در شهر دورن (کشور هلند)
مدت حکومت : ۱۸۸۸ تا ۱۹۱۸ میلادی
خاندان سلطنتی : هوهنزولرن
ولیعهد : شاهزاده ویلهلم (هیچ گاه به سلطنت نرسید.)
ویلهلم در کودکی و جوانی از اندیشههای آزادیخوهانه و لیبرال مادرش – که شاهزاده انگلیسی بود – تاثیر پذیرفت اما در طول سلطنت خود همان استبداد و خودکامگی خاندان هوهنزولرن را به اجرا درآورد.
پس از آنکه امپراتور فردریک سوم در ژوئن ۱۸۸۸ پس از سه ماه حکومت بر اثر سرطان حنجره درگذشت ، ویلهلم در ۲۹ سالگی به عنوان امپراتور آلمان تاجگذاری کرد.
” تاجگذاری ویلهلم دوم “
ویلهلم برخلاف پدر و پدربزرگش چندان میانهی خوبی با بیسمارک – صدراعظم باسابقهی آلمان – نداشت ؛ لذا ، در سال ۱۸۹۰ او را به بهانه کهولت سن کنار گذاشت. بیسمارک سالهای متمادی عملاً فرمانروای آلمان شده بود و برکناری او موجب ضعف سیاست خارجی آلمان گردید.
در فرایند برکناری بیسمارک ، اشراف و طبقات بالای جامعه آلمان نیز از ویلهلم پشتیبانی کردند ؛ زیرا ، از قدرتیابی بیش از حد صدراعظم نگران شده بودند.
کاریکاتوری از برکناری بیسمارک با عنوان “پیاده کردن کاپیتان”
در زمان سلطنت ویلهلم ، صنعتیشدن آلمان با سرعتی دو برابر ادامه یافت. همچنین رقابت تسلیحاتی آلمان و فرانسه که از ۱۸۷۱ آغاز شده بود ، به اوج خود رسید.
ویلهلم تصمیم داشت تا فرمانروایی دریاها را از بریتانیا بگیرد ؛ به همین دلیل ، برنامه توسعه سریع نیروی دریایی آلمان را به پیش برد. به لطق درآمدهای عظیم کشور ، ارتش آلمان نیز تبدیل به نیرومندترین قوای زمینی جهان شد و به لحاظ تعداد سربازان نیز در جایگاه دوم پس از روسیه قرار گرفت.
پوستری به مناسبت سالگرد ۲۰۰ سالگی پادشاهی پروس (سال ۱۹۰۱ میلادی)
ویلهلم تجربه زیادی در سیاست نداشت ؛ لذا ، اقدامات نادرست وی به انزوای آلمان در سیاست خارجی انجامید. در این میان ، کشورهای اروپایی به دو دسته مجزا و مخالف هم تقسیم شدند :
۱- اتفاق مثلث یا متفقین : فرانسه، بریتانیا و روسیه
۲-اتحاد مثلث یا متحدین : آلمان ، اتریش-مجارستان و ایتالیا
این دو گروه در جنگ جهانی اول در مقابل هم جنگیدند. (البته ایتالیا بعدها به متفقین پیوست و جای آن را امپراتوری عثمانی گرفت.)
با شروع جنگ جهانی اول ، آلمان به حمایت از اتریش وارد درگیریها شد. چهار سال جنگ – آن هم در دو جبهه شرق و غرب – موجب تضعیف ارتش نیرومند آلمان گردید. ویلهلم در پاییز ۱۹۱۸ به خوبی دریافت که آلمان جنگ را باخته است اما تصور می کرد هنوز می تواند سلطنتش را حفظ کند.
در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ او متقاعد شد تا از سلطنت کنارهگیری کند. ویلهلم به سرعت از آلمان گریخت و به هلند پناهنده شد. او تا زمان مرگش در ۱۹۴۱ در همان جا به زندگی ادامه داد.
” ویلهلم در تبعید (۱۹۳۳ میلادی) “
با استعفای ویلهلم و خروج او از کشور ، امپراتوری آلمان (همچنین پادشاهی پروس) به آخر خط رسید. ۲۰۰ سال سلطنت خاندان هوهنزولرن با وقوع جنگ جهانی اول پایان پذیرفت.